Verslag Marlies bezoek april 2014

 

29 april 2014

Namaste lieve allemaal,

Weer even een update.

Inmiddels is Hein gearriveerd op vrijdagochtend na een voorspoedige vlucht.

Hij is helemaal in de ban van Kathmandu. Samen hebben we Durbar Square bezocht, een prachtig plein uit de hoogtijdagen van het Nepalese koninkrijk.

Ook hebben we in Kathmandu het Langtang Children Home bezocht opgezet door de familie Twilt uit Kaatsheuvel. Het Nepalese echtpaar dat het tehuis runt doet dat op een hartverwarmende manier. Goed om gezien te hebben.

Ook zijn we met Bishwa op pad geweest; we hebben een opvang voor kinderen met een cerebrale stoornis gezien. Helaas hadden de kinderen een vrije dag. Maar de accomodatie was zeker voor Nepalese begrippen goed. Een prachtig terrein, mooi aangelegd en met de nodige voorzieningen. Ook hier weer veel ondersteuning vanuit het buitenland, waaronder Nederland.

Daarnaast hebben we een SOS children village bezocht. In het dorp wonen in een unit tien weeskinderen met een speciaal hiervoor opgeleide Aama (moeder) die de kinderen begeleidt totdat ze een beroep hebben en zelfstandig kunnen wonen.

Bij het dorp een goed opgezette school, waar we rondgeleid werden door een goedlachse directeur.

De organisatie van de SOS childrenvillages is goed en wordt aangestuurd vanuit Oostenrijk, waar de grondlegger vandaan komt.

Voor Nepalese begrippen is het onderwijs op deze scholen goed. Voor ons is het de situatie van 50 jaar geleden. Een leerkracht voor de klas en zeker zo’n 40 kinderen in de klas. Gedifferentieerd onderwijs is er niet bij. Een leerlingvolgsysteem; nou ze vullen per jaar wat punten in en in de nieuwe klas wordt weer opnieuw gestart. Werkdruk, maar ook salaris is minder hoog.

Gisteren hebben we afgesloten met het kopen van onderwijsleermiddelen. Keuze is beperkt, maar we hebben toch mooi kunnen scoren voor ons Aamaghar. Kunnen we ze lekker gaan uitdagen met de spulletjes en ook hun teachers.

Had gehoopt de afgelopen dagen good practise te kunnen en mogen filmen, maar dat is helaas niet gelukt. Ik leer steeds beter omgaan met het bijstellen van wat er hier op een dag mogelijk is!

Nu dus weer in Pokhara, na een dag met de bus, nadat we vanmorgen om half zes afscheid hebben genomen van Siemjee. Waarschijnlijk is hij nu zo’n beetje thuis en kan hij bijkomen van alles wat we samen beleefd en doorleefd hebben. We hebben samen weer flink wat kunnen doen voor ons project en zijn weer heel veel wijzer geworden.

Siemsir danyabaath voor alles en hier vraagt iedereen naar je en doet je veel groetjes. Morgen gaan we naar Aamaghar en kan ik met oprechte trots onze kindjes en het team voorstellen aan Hein.

Jullie horen er nog van.

Weer heel veel groetjes van Aama, die vandaag de Nepalese moederdag heeft gevierd met een cadeautje van Govinda, die me betitelt als zijn second mother. En natuurlijk ook groeten van Hein, die met zijn vragen heel Nepal op zijn kop zet. Donderdag start hij waarschijnlijk met zijn trekking.

 

23 april 2014

Namaste lieve allemaal,

Snel even een berichtje. We zijn net terug van onze tweedaagse trip uit the Himalayan. Govinda heeft geen woord teveel gezegd. Met een jeep hebben we 8 uur gereden om bij zijn geboortedorp te komen. Stof op de jeep, in de jeep en op ons, maar zeer de moeite waard. Weer een mooi stukje Nepal ontdekt waar de gemiddelde toerist nooit zal komen.

De rit er naar toe was prachtig en de ontvangst opnieuw hartverwarmend. We zijn begonnen bij de plaatselijke government school. Wat een armoe, maar ook wat een gemotiveerde leerkrachten, die met twee man sterk 95 kinderen verdeeld over 10 groepen moeten ” behappen”.

Wat is ons Aamaghar dan bevoorrecht!

Daarna vergezeld door nagenoeg het hele dorp; de berg op naar Govinda’s moeder. Ze woont op een prachtige plek met een verpletterend uitzicht.

 Aan een balk hangt een wiegje te schommelen met een babietje van 4 weken, ook al zo’n droppie. De schoonzus van Govinda woont hier ook met baby en dochtertje, manlief werkt in Maleisie. Zoals zovelen hier.

Twintig jaar geleden was er volgens Govinda nog geen geld nodig. Mensen leefden geisoleerd en hadden geen geld nodig, ruilden met elkaar en leefden dicht bij en met de natuur. Nu verandert dat en is geld nodig, dus gaan de mannen naar het buitenland, want in hun eigen land lukt het niet om wat geld te verdienen.

We eten samen en genieten van de rust, de puurheid en het samenzijn met iedereen. Op tijd naar bed, want de dag begint hier vroeg en stopt wanneer het donker is. Ondanks de kleine ruimte en het te kleine bed slapen we goed.

Vanmorgen een lekkere lokale voedzame pannenkoek gegeten, thee met melk van de koe en we zijn weer klaar voor de terugreis. Onderweg plukt de chauffeur van allerhande vruchtjes tussen het manouvreren in. Op een gegeven moment moesten er mensen achterin de jeep gaan zitten om door kuilen te kunnen.

En nu weer veilig terug en klaar voor een etentje met Minu. Voor Siem de laatste dag in Pokhara, morgen vertrekken we met de bus terug naar Kathmandu en ….. ga ik Hein zien. Hoop zo dat hij Nepal net zo geweldig gaat vinden als ik!

Lieve groet en tot ziens. Marlies en natuurlijk ook Siem

21 april 2014

Namaste lieve allemaal,

Hoop dat jullie fijne paasdagen hebben gehad. Ook hier hebben we een beetje pasen gevierd. Hari heeft samen met een Duitse gast een barbecue georganiseerd.

Deze Duitse gast heeft tien jaren geleden een periode stage gelopen in het ziekenhuis van Pokhara en is hier nu op bezoek met zijn vrouw en kindje Joshua, een schattig knulletje van twee. Ze zijn ook op bezoek geweest in Aamaghar.

En vandaag heeft hij ons een bijzondere dienst verleend. Een van de moeders van de kinderen toonde ons zaterdag een enorm gezwel aan de achterkant van haar hoofd. Ze heeft geen geld om naar de dokter te gaan, maar de omvang van dat gezwel neemt wel toe. Vandaag heeft die Duitse arts er naar gekeken en er zijn met behulp van een eenvoudige chirurgische ingreep wel mogelijkheden om haar te helpen. Gelukkig.

De ochtend hebben we gebruikt om materialen voor school aan te schaffen; stoeltjes, een kast en stationery. Weer heel bijzonder; de schriften werden in een achteraf werkplaats zelf gemaakt; je wil niet weten hoe. Ook de kast voor boeken wordt gemaakt in een werkplaats waar de boomstammen klaar liggen om verwerkt te worden.

 Aan het einde van de middag zijn we met de schoolbus op bezoek geweest bij de moeder die heel ver weg woont; de taxi kan er niet komen. De weg er naar toe was spectaculair, zoals ook de ontvangst. Er zijn maar weinig plekken waar je je zo welkom weet als in Nepal.

Boven op die berg was alles zo in balans, straalde een rust en een puurheid uit, die wat met je deed. Een gelukkige moeder, die met haar kindjes nu naar Aamaghar kan. Deze jonge vrouw ondersteunt nu in de lagere groepen en is een echt natuurtalent. Dankbare grootouders ook en zelfs een overgrootmoeder, die rustig toekijkt wat er allemaal gebeurt. Sjaal, rode stip en bloemetjes kregen we aangeboden en Nepali thee met koekjes.  

Weer een ervaring rijker, die morgen wordt gecontinueerd, want dan gaan we twee dagen op pad met Govinda. We gaan zijn moeder bezoeken, die nog verder de bergen in woont. Govinda beweert dat dit de eerste keer wordt, dat de dorpsbewoners Europeanen in het echt gaan gezien. Dat zal schrikken voor ze worden. We overnachten in het geboortedorp van Govinda.

Heb maar een angst; dat er muizen zijn! Dit was het weer.  

Lieve groet van Siem Sir en Marlese Mem

 

19 april 2014

Namaste lieve allemaal,

Vandaag een meeting gehad met de moeders van de armste kinderen op Aamaghar.  

Samen het succes gevierd van de jonge weduwe, die zo anders aanwezig was dan anderhalf jaar geleden. Toen zat ze ineengedoken in een hoekje, nu zat ze er met rechte rug te stralen. Ze zag er verzorgd uit en straalde zelfvertrouwen uit. Dankzij naailessen heeft ze nu een eigen inkomen en kan ze zelfs schoolgeld voor haar kindje betalen.

Gisteren hebben we in Pokhara een lock naaimachine gekocht, die haar nog meer mogelijkheden biedt. Wat heeft deze vrouw er haar schouders onder gezet. Diep respect voor haar, maar ook voor Anouk. Van haar gift aan Light of Life hebben we de machine gekocht en deze met de foto van Anouk overhandigd. Emotie kan ik jullie vertellen! 

Deze jonge vrouw is zo’n mooi voorbeeld hoe je de toekomst kunt verbeteren door de juiste dingen te doen. In Aamaghar heeft ze alle gordijnen genaaid. 

Samen met deze vrouwen besproken wat hen kon helpen, waarbij iedere vrouw gekozen heeft voor wat het beste bij haar situatie past. Geitjes en kuikentjes worden genoemd, maar ook verschillende cursussen en licht in hun ogen. 

We maken een inventarisatie en gaan hun dromen verwezenlijken dankzij jullie bijdragen. Hier worden echt stenen verlegd! Van de inkomsten die het oplevert betalen de vrouwen een kleine bijdrage aan schoolfee.

Gezamenlijke verantwoordelijkheid. Bijzonder. 

Dat was ook de vrouw, die heel ver uit de bergen komt en haar kinderen heel bewust naar Aamaghar wil sturen. Onze schoolbus kan hier moeilijk komen, verliest teveel tijd, waardoor het ophalen van andere kinderen in het gedrang komt en ook benzinekosten te hoog worden. Deze vrouw, Mambrika, is vastberaden en heeft al 6 kinderen verzameld om mee te nemen naar Aamaghar. Na goed overleg en denken in mogelijkheden hebben we oplossingen gevonden. Alweer iemand gelukkig!  

Gisteren met de bus de kinderen naar huis gebracht, hobbelend over de bergen, blije kindersnoetjes. Sommige kinderen waren zo moe dat ze in de bus in slaap vielen.  

Zo, zijn jullie weer op de hoogte! Heel veel liefs voor iedereen, Marlies en Siem

18 april 2014

Namaste lieve allemaal,

Hoe gelukkig kan een mens zijn!

Gisteren naar Aamaghar geweest. Had en heb je een droom; een betere toekomst voor kansarme kinderen en zie en voel je dat de kinderen van Aamaghar NU al zo gelukkig zijn en stralen.

Kwamen aan over de hobbel de bobbelweg en staan ze daar op de eerste dag van het nieuwe schooljaar opgesteld met bloemenkransen en bloemetjes om ons te verwelkomen. Die snoetjes zo vol van vertrouwen maar ook wel een beetje gespannen van wat er komen gaat.

We hebben het lint doorgeknipt van het nieuwe klaslokaal waar the first class gaat starten. Ballonnen uitgedeeld en rolfluitjes, hoe simpel kun je er een hele happening van maken.

Wat ben ik trots op the teachers. Ze hebben met beperkte middelen de school omgetoverd in een ruimte waar het fijn is om te zijn. Iedereen op Aamaghar helpt zo liefdevol om er iets moois van te maken of het nu de kok is of the busdriver of de opa die zijn kleinkindje van net twee jaar voor de eerste keer brengt. Brok in de keel hoor!

Aamaghar is niet alleen opvang en school, maar ook een plaats waar iedereen zich vanuit betrokkenheid verbonden voelt. Ook mijn droom!

We hebben gespeeld met de kinderen, gedanst op de muziek, gegeten in de keuken bij de kok, maar vooral genoten!

Zo meteen gaan we weer, maar vandaag wordt het vooral vergaderen met FNV, ook nodig om bestuurlijk het eea door te praten en af te spreken. Met de Robert Express ( onze schoolbus, met veel dank aan Robert en voor nog veel meer en heel veel groetjes ) gaan we ’s middags de kinderen mee weg brengen.

Morgen is er een bijeenkomst met de ouders van de kinderen en daar gaat iets bijzonders gebeuren.

Bij onze vorige reis ontmoette ik de opa van Punja. Hij vertelde geemotioneerd wat zijn dochter ( mama van Punja) was overkomen. Ze werd weduwe, bleef achter met een klein kindje en werd door haar schoonouders op straat gezet, keerde terug naar haar eigen ouders, maar die kunnen nauwelijks voor de twee zorgen omdat ze erg arm zijn. Puja’s mama kreeg van ons een naaicursus, waarbij ze iedere dag naar Pokhara moest. Ze heeft haar schouders er onder gezet en de opleiding succesvol afgerond. Nu naait ze kleren en van alles voor de mensen uit Pumdhi Bumdhi, heeft ze een eigen inkomen en kan ze voor zichzelf en Punja zorgen. Eigenlijk heeft ze een locknaaimachine nodig, want nu moet ze hier steeds voor naar Pokhara en nu komt het mooie. Anouk een meisje van tien, zeer begaan met de kinderen in Nepal heeft geld gespaard en zij wil graag de naaimachine geven aan Punja’s moeder en dat gaat zaterdag gebeuren.

Een prachtig voorbeeld van hoe een bijzondere mama met doorzettingsvermogen en een bijzonder meisje dat er onvoorwaardelijk voor gaat samen het verschil maken. Dat is nog niet alles. Na ons bezoek aan Aamaghar werden als het ware getrokken richting Durga.

Durga woont in de sloppenwijk Hanumanthole. Vanaf ons eerste bezoek hebben we contact gehouden. Ze leeft onder moeilijke omstandigheden. Eerst waren er twee zwaar gehandicapte kinderen om voor te zorgen en een heel klein winkeltje om in haar onderhoud te voorzien. Een zoontje overleed, maar er werden ook nog twee gezonde kindjes geboren, een jongetje en een meisje.

Durga weet nooit wanneer we komen, waardoor de ontmoeting altijd emotioneel is. Zonder woorden voelen we de wederzijdse betrokkenheid en liefde. Steeds opnieuw is het spannend hoe het met Ilya is. Ook deze keer weer. Hij lag op bed, smaller dan de vorige keer, maar we kregen goed contact. De spulletjes die Hester had meegegeven maakte hem aan het lachen in die donkere kamer en ook dat doet wat met ons. Een super gelukkige Durga, blij met ons bezoek, blij met al het goede uit Nederland, dat met zoveel liefde wordt gegeven. Lilianne en Maria, Hester en Jindra jullie kennen het gevoel dat hoort bij het samenzijn met Durga op die bijzondere plek.  

Ja, dit is het. Dit is wat Nepal met me doet, dit is waarom ik me hier gelukkig , maar vooral ook dankbaar voel omdat ik dit MAG en KAN doen en me gesteund voel door velen. Mensen BEDANKT, jullie maken het mogelijk, dat hier mooie dingen worden gerealiseerd.  

Weer heel veel groetjes, Marlies en Siemjee, zoals ze hem hier noemen.

 

17 april 2014

Namaste lieve allemaal,

Eindelijk de kans om jullie te informeren over onze reis naar Nepal. Na een goed verzorgde vlucht van Turkisch Airlines wat oponthoud bij de landing; er was slecht zicht en Kathmandu heeft beperkte radar, dus terug naar Delhi, tanken en wachten op toestemming.  

Kathmandu is zo mogelijk nog drukker en stoffiger geworden. Powercuts zijn aan de orde van de dag en volgens een bepaald schema heeft iedereen enkele uren geen stroom. Maar dat mag de pret niet drukken!

Met Bishwa en haar familie hebben we Nieuwjaar gevierd, d.w.z. we hebben gegeten in het Airporthotel in een bijzondere setting. De koepel van dit hotel draait langzaam rond; terwijl je zit te eten heb je telkens zicht op een ander deel van de stad. De broer van Bishwa runt het hotel. Bijzonder om mee te maken en zo anders dan de rest van Nepal!

De dag erna zijn we op pad gegaan met Narayan en Govinda. De bergen in, waar hele families de eerste dag van het nieuwe jaar vierden met picnics en waar volop aardbeien werden verkocht. Tijd ook gebruikt om afspraken te maken voor de komende periode en bij te praten. Er is hard gewerkt hier!

Op dinsdag hebben we geluncht bij Narayan thuis. Lilianne, Maria en Hester jullie weten wat dat betekent. Gastvrijheid en de warme huiselijke sfeer voelen hier super goed. Jullie krijgen de groetjes van iedereen daar.

Gisteren met de bus naar Pokhara; een warm welkom door Hari ……. voelt als thuiskomen!!! Bij de busstop eerst Binod begroet, die direct vroeg naar Hester. Later kwamen Minu en Moti. Whow wat een weerzien! Ze hadden het druk op Aamaghar; alles moet in gereedheid worden gebracht voor het nieuwe schooljaar dat over enkele dagen start. Maar vandaag moeten we komen ( doen niets liever) want ze hebben een verrassing.

Tja, nu gaat het echt gebeuren. O, wat heb ik er naar verlangd om hier terug te zijn en te zien en voelen hoe het met iedereen is.

Ik houd jullie op de hoogte! lieve groet, van Marlies en natuurlijk ook van Siem

 

11 april 2014

Druk bezig met het pakken van alles wat mee gaat naar Nepal willen we jullie allereerst super bedanken voor het planten van zoveel zaadjes. Jullie hebben royaal gedoneerd. We zijn er beduusd van! We kunnen maar liefst 26 geiten kopen, 110 kuikentjes en voor €24,00 zaad en gereedschap! Daarnaast is er nog € 1993,– gegeven voor overige aankopen en mogen we hulp bieden aan een kindje met ontwikkelingsachterstanden.  

Ook nemen we twee laptops mee die we gekregen hebben. Whow!!!!!!

We houden jullie op de hoogte van alles wat er de komende weken gebeurt in ons Aamaghar .

Nogmaals, hartelijk dank allemaal!!!!!!!!

 

Klik hier om terug te keren naar de bezoeken-pagina.